சீனியருக்கு டாட்டா

உங்களின் நான்கு ஆண்டுகள்
முடிந்தன கல்லூரி வாழ்க்கையாக!
நாங்களும் பிரியப் போகிறோம்
எங்களின் நல்ல உறவுகளை!
காட்டப் போகிறோம் டாட்டா
கஷ்டமாய் இருக்கும் நீங்க போய்ட்டா

ஈவன்ட்களில், ஃபங்ஷன்களில் கிடைத்த‌
நேரம் இன்னும் போதவில்லை
நம்மை ஒன்றாக்க நாட்களும்
வந்து அதிகம் சேரவில்லை
காட்டப் போகிறோம் டாட்டா
கஷ்டமாய் இருக்கும் நீங்க போய்ட்டா

காலேஜ் போனா கிளாஸ் கட்டு
ஹாஸ்டல் போனா கிரிக்கெட்டு
ஹோட்டல் போனா ஒரு வெட்டு
இருந்தாலும், காட்டப் போகிறோம் டாட்டா
கஷ்டமாய் இருக்கும் நீங்க போய்ட்டா

ஊர் சுற்ற ஓடினோம்
சினிமா பார்க்க ஓடினோம்
நீர் தந்த உறவினைப் பாடினோம்
உங்களைப் பிரிவதில் இங்கு வாடினோம்
இப்போது, காட்டப் போகிறோம் டாட்டா
கஷ்டமாய் இருக்கும் நீங்க போய்ட்டா

மீண்டும் சந்திக்கலாம் ஒருநாள்
நமக்கெல்லாம் அது திருநாள்
வாழ்வில் முன்னேற வாழ்த்துக்கள்
முடிவிலே, காட்டப் போகிறோம் டாட்டா
கஷ்டமாய் இருக்கும் நீங்க போய்ட்டா

ஒரு அற்புதம்! ஒரு அதிர்ச்சி!!

ஒரு கவிதையை எழுத யோசித்தேன்.
என் எண்ண அலைகளை வாசித்தேன்.
எப்படி கவிதை வருமென மறுபடி யோசித்தேன்.
கடவுள் மனக் கதவை த‌ட்டுவாரோ இல்லை
கனவில் வந்து கொட்டுவாரோ என்று புரியவில்லை.
இல்லை பொருளை ஊடுருவி, உள்வாங்கி மனத்தின்
வசனங்களை பதிவு செய்வது கவிதை ஆகிறதோ?
ஒன்றும் செய்யாமல் எப்படி ஒன்றி வருகிறது கவிதை.
ஒன்றும் தராமல் எப்படி ஓடி வருகிறது கவிதை.
ஒரு அற்புதம். ஒரு அதிர்ச்சி. முடிவில் ஒரு கவிதை.